Wojciech Bednarski - Zielony Bohater Podgórza

Kolejny Zielony Bohater Krakowa to założyciel jednego z najbardziej znanych i lubianych krakowskich parków. Wojciechowi Bednarskiemu, bo o nim mowa, zawdzięczamy powstanie najważniejszego na Podgórzu zielonego miejsca na mapie Krakowa.

Wojciech Bednarski urodził się 12 stycznia 1841 roku w Kunicach koło Gdowa jako piąte dziecko Jana Adama i Katarzyny z domu Kasprzyk. Swoje losy z Podgórzem, które było wtedy samodzielnym miastem, związał w 1865 roku podejmując pracę nauczyciela. W tym samym roku został kierownikiem trzyklasowej szkoły, w której założył bibliotekę dla nauczycieli, a trzy lata później czytelnią dla uczniów. W 1869 roku Rada Szkolna Krajowa we Lwowie na wniosek rady Gminy miasta Podgórza powołała go funkcję kierownika szkoły ludowej. Zawiadywane przez Bednarskiego szkoły musiały edukować około 350 dzieci.


                                                                                                             
Wojciech Bednarski około 1865 roku

W lipcu 1877 roku był przewodniczącym 10-osobowej komisji do opracowywania programu nauczania, sam cały czas podnosząc i doskonaląc swoje umiejętności pedagogiczne. Działania na rzecz edukacji dzieci i młodzieży były bardzo ważnym punktem działań Wojciech Bednarskiego.

28 października 1866 roku wziął ślub w kościele w Dziekanowicach z Julianną Walentyną Adamską, córką zarządcy sąsiednich Winiar nad Rabą.


                                                                                                            Julia i Wojciech Bednarscy w ogrodzie około 1910 r.

W 1884 roku został radnym miasta Podgórza i od tego roku pojawia się myśl założenia parku. Najpierw założył ogród przy szkole przy ulicy Zamojskiego (obok obecnego wejścia do parku). Pokrywał z własnych funduszy wytyczanie ścieżek, sadzenie drzew, łącznie z urządzeniami.                        
Już 23 czerwca 1891 roku przekazał miastu ogródek przy szkole. Łączne koszty ogródka (drzewa, kwiaty, pracę robotników, ławki i altanę) wyniosły 734 złote reńskie 25 centów. Rada miasta podziękowała Bednarskiemu za ten dar i uchwaliła na utrzymanie ogrodu 35 zł reńskich.

W dniu 22 lutego 1892 roku Wojciech Bednarski wystąpił do Rady z propozycją rozszerzenia ogródka szkolnego o nowe tereny. W maju 1892 roku powierzono mu urządzenie Parku na Krzemionkach. Wojciech Bednarski sam projektował park, wytyczył układ Wielkiej i Małej Promenady, plac Sokoli, pilnował prac, nadzorował rozplantowanie ziemi przywożonej furmankami. W tym dziele pomagali mu byli uczniowie. W trakcie tych prac na południowej części wciąż funkcjonował kamieniołom.

Park tworzył dla całego podgórskiego społeczeństwa, ale szczególnie dla swojej młodzieży, która odebrawszy nauki początkowe prowadzone przez Bednarskiego, pokończyła gimnazja, czasem szkoły wyższe. Wdzięczni uczniowie bardzo często przyprowadzali później do parku swoje pociechy, aby przedstawić je swojemu pedagogowi.

Uroczyste otwarcie Parku odbyło się w dniu 19 lipca 1896 roku.

W dniu 8 października 1896 roku Rada Miejska Podgórza uhonorowała Wojciecha Bednarskiego Honorowym Obywatelstwem za zasługi przy założeniu parku. Rada Miejska Podgórza podarowała Wojciechowi Bednarskiemu działkę na Placu Lasoty. Synowie Bednarskiego (Tadeusz, Adam i Bolesław – Wojciech miał pięcioro dzieci czterech synów i jedną córkę, dwoje dzieci zmarło w wieku dziecięcym) zamówili u architekta Władysława Ekielskiego projekt willi, która została nazwana „Julia” na cześć żony Wojciecha. Willa została zbudowana w 1903 roku.

Wojciech Bednarski w roku 1873 założył z Emilem Serkowskim Towarzystwo Kasynowe, a w roku 1885 założył Towarzystwo Wzajemnej Pomocy „Rodzina”, a następnie w 1893 roku Towarzystwo Upiększania Miasta Podgórza, które postawiło sobie za cel statutowy: „zakładanie ogrodów, parków, sadzenie drzew, wznoszenie posągów mężom dla miasta i kraju zasłużonym, tudzież posągów i rzeźb rodzajowych”.


                                                                                                                   Wojciech Bednarski około 1896 roku

Od marca 1906 roku, na wniosek burmistrza Franciszka Maryewskiego, park nosi imię Wojciecha Bednarskiego.  W 15 października 1937 roku w parku Wojciecha Bednarskiego odbyło się odsłonięcie pomnika Wojciecha Bednarskiego, dłuta prof. ASP Stanisława Popławskiego.

Wojciech Bednarski zmarł 23 lutego 1914 roku w Lecznicy Związkowej na ul. Garncarskiej 11 (obecnie Centrum Onkologii). Jego pogrzeb na Starym Cmentarzu Podgórskim zgromadził wielkie tłumy w podzięce dla założyciela Parku.