Koncert „12 Psalmów Dawidowych” na Skałce w Krakowie

Zapraszamy na niezwykły koncert w ramach obchodów 550.lecia obecności Zakonu Paulinów na krakowskiej Skałce. Koncert „12 Psalmów Dawidowych” autorstwa poznańskiego muzykologa i kompozytora Macieja Prochaski.     

9 lipca br. o godz. 20.00.

Miejscem wykonania będzie Ołtarz Trzech Tysiącleci na Skałce w Krakowie.

Wystąpią soliści Magdalena Dynowska – sopran, Piotr Bunzler – tenor, Chór Synagogi Pod Białym Bocianem we Wrocławiu, Schola Gregoriańska WSD Zakonu Paulinów w Krakowie /przygotowanie – Marcin Wasilewski-Kruk/, Zespół Instrumentalny. Dyryguje Stanisław Rybarczyk.

***

Usłyszycie Państwo niezwykle złożoną emocjonalnie i unikalną pod wieloma względami kantatę: „12 Psalmów Dawidowych na solistów, chór mieszany i zespół instrumentalny” Wraz z Chórem Synagogi, występują jego soliści: Magdalena Dynowska oraz Piotr Bunzler, a także dość zaskakujący zespół instrumentalny. Usłyszymy bowiem brzmienia m.in.:  szałamai, fletów prostych, kotłów, perkusji etnicznej, harfy, puzonu czy w końcu pozytywu. Wśród wykonawców odnajdziemy  tak wybitnych, jak Tomasz Dobrzański, Paweł Iwaszkiewicz, Krzysztof Waloszczyk czy też kompozytor, grający na pozytywie. Z kolei ilość siedmiu instrumentalistów odnosi się do świętej dla Judaizmu cyfry siedem, będącej symbolem stworzenia, kreacji i powstania życia. Jest ona niezwykle ważna jeszcze w wielu innych wymiarach – hebrajskie słowo „mazal”, czyli po prostu „szczęście”, ma wartość liczbową 777.




Warstwa muzyczna powstała na fundamentach skal, inspirowanych tymi starożytnymi, które to były wykorzystywane ongiś w tradycji synagogalnej, a wywodzą się wprost z metod i praktyki muzykowania w Świątyni Jerozolimskiej. Nie możemy nie wspomnieć w tym miejscu o innym, ważnym wzorcu dla kompozytora. Były to dokonania wybitnej, nieżyjącej już, francusko-żydowskiej muzykolożki i kompozytorki Suzanne Haïk-Vantoury, która to odkryła i zdekodowała system notacji starożytnych melodii z Księgi Psalmów.

Dzięki tym melodiom, które zawarła w swoich pracach, Maciej Prochaska, mógł tym wierniej odtworzyć eksplozję emocji płynącą ze starożytnej kultury muzyki synagogalnej, ale także rozwinąć w sposób kreatywny „przywrócony” przez Nią styl, sprowadzając go do formy zamkniętego dzieła muzycznego.



Jednocześnie autor pragnie ująć całość w parabole dziejów muzyki, jako symbolu historii i dokonań cywilizacji judeochrześcijańskiej. To swoiste połączenie obydwu kultur jest kluczowe do zauważenia i zrozumienia stopnia przenikania się ich. Nie można zapominać o tym jak duży wpływ wywarły Psalmy na kulturę zachodniej Europy. Mimo iż same wyszły z tradycji żydowskiej praktyki modlitewnej, w naturalny sposób przepłynęły i na stałe zapisały się w różnych chrześcijańskich nurtach.

Całość zatem ma ważny wydźwięk o charakterze dialogu między tradycjami, między wielkimi religiami, między przeszłością a współczesnością. Odwołanie się do prastarego, świętego dla Judaizmu źródła tekstów, ale także muzyki, ukazuje starożytne korzenie zachodniej kultury muzycznej, zawierające się w żydowskiej Księdze Psalmów. Kantata "12 Psalmów Dawida na solistów, chór mieszany i zespół instrumentalny" wyraża apologie starożytnych tekstów, eksponuje ich mistykę ale także taneczność, bogactwo emocjonalne i formalne. Ukazuje także ich niezwykłą rolę w poszukiwaniu przez człowieka Absolutu, w poszukiwaniu i odnajdywaniu Boga.